Stare auta - kłopotliwe cacka na żółtych tablicach

Piękne, oryginalne, jedyne w swoim rodzaju, pojazdy na żółtych tablicach są dumą swoich właścicieli. Jednak posiadanie wyjątkowego, zabytkowego samochodu wiąże się także z dużą ilością kłopotliwych formalności.

Nawet jeżeli auto stoi przez większość roku w garażu i na drogę wyjeżdża tylko przy okazji zlotów, musi być zarejestrowane i ubezpieczone.

Zabytkowy lub unikatowy

Po pierwsze rozróżnić należy dwie kategorie. Żółte tablice przyznawane są na podstawie ustawy o ruchu drogowym zarówno pojazdom zabytkowym jak i unikatowym.

Samochody zabytkowe to auta wpisane do rejestru zabytków lub ujęte w centralnej ewidencji dóbr kultury. Wpisu takiego dokonać można na podstawie odpowiednio wypełnionej Karty Ewidencyjnej Ruchomego Zabytku Techniki (Motoryzacji), zwanej potocznie „białą kartą”. Wykonać ją może każdy jednak najlepiej aby zajął się tym rzeczoznawca.

Podstawowym kryterium uznania samochodu za zabytkowy jest jego wiek - powyżej 25 lat i 75% oryginalnych części. Rejestr zabytków jest wpisem wyższej kategorii, gdyż zobowiązuje Wojewódzkiego Konserwatora zabytków do roztoczenia odpowiedniej opieki i kontroli nad pojazdem.

Jednak obie procedury uprawniają do przyznania pojazdowi żółtych tablic rejestracyjnych oczywiście po przeprowadzeniu badania w Okręgowej Stacji Badania pojazdów lub Instytucie Transportu Samochodowego w Warszawie. W tym celu należy wypełnić wniosek o przeprowadzenie badania zgodności pojazdu zabytkowego z warunkami technicznymi.

Auto unikatowe to pojazd który został wyrejestrowany i nie podlega ponownej standardowej rejestracji, ma jednak więcej niż 25 lat, jego model nie jest produkowany od co najmniej 15 lat i uznany przez rzeczoznawcę samochodowego za unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji.