Potrzeba prokonsumenckiej standaryzacji postępowań likwidacyjnych

Jesteśmy też przekonani, że kluczowe znaczenie dla poprawy praktyki obrotu w ubezpieczeniach obowiązkowych poprzez standaryzację ma szersze niż dotychczas zaangażowanie w ten proces Polskiej Izby Ubezpieczeń. Samorząd ubezpieczycieli powinien stać się podmiotem kreującym, a następnie głównym moderatorem zmian mających na celu porządkowanie praktyki obrotu. Niestety, co bywa dla nas przykre i niezrozumiałe, część przedstawicieli samorządu zakładów ubezpieczeń (w odróżnieniu od reprezentantów samych zakładów) czasami bagatelizuje problemy, które Rzecznik podejmuje w swoich działaniach. Koronnym, a jednocześnie propagowanym w naszej ocenie argumentem Izby jest to, że podnoszone przez Rzecznika problemy są pochodną relatywnie niewielkiej liczby skarg w zestawieniu z liczbą sprzedanych polis. Rozumiejąc w pewien sposób działania wizerunkowe Izby, trudno jednak zgodzić się z takim myśleniem, posiłkując się choćby przykładem nieuwzględniania w odszkodowaniu kosztorysowym podatku VAT. Pomniejszanie odszkodowań o kwotę podatku VAT było powszechną  praktyką, pomimo że skarg na taki sposób ustalania odszkodowań wpływało do Biura Rzecznika w skali roku relatywnie niewiele, stanowiąc znikomy promil wszystkich szkód w pojazdach rozliczonych z pominięciem podatku VAT. Można zatem bez większego ryzyka stwierdzić, że sygnalizowane Rzecznikowi w skargach i innych formach nawet nieliczne przypadki sporów miedzy ubezpieczycielami a poszkodowanymi lub ubezpieczonymi są odzwierciedleniem powszechnie funkcjonujących mechanizmów i procedur ujawniających potrzebę podejmowania działań mających na celu ich uporządkowanie. Z tych względów wyrażamy opinię, że przedstawiciele samorządu zakładów ubezpieczeń celem porządkowania występujących problemów w kontaktach z konsumentami, a także budowaniem w ocenie społecznej pozytywnego wizerunku branży, zamiast kwestionować liczbę skarg napływających do Rzecznika, powinni wykazywać się taką samą aktywnością w podejmowaniu działań z poszanowaniem interesów konsumenckich na rzecz wprowadzenia jednolitości w postępowaniach likwidacyjnych, kolejno je porządkując i standaryzując. W efekcie bowiem, o czym się zapomina, zadowolenie konsumentów szybko przekłada się na większe niż dotychczasowe zaufanie społeczne do instytucji ubezpieczeń, a tym samym zrównoważony rozwój branży ubezpieczeniowej, co, przypominając pomocową ideę tego stosunku zobowiązaniowego, daje również stabilizację i gwarancję dalszego rozwoju społecznego i gospodarczego kraju.


Aleksander Daszewski r.pr koordynator w Biurze Rzecznika Ubezpieczonych

---

[1] Szerzej na ten temat w dorocznych sprawozdaniach Rzecznika Ubezpieczonych, zamieszczanych na stronie www.rzu.gov.pl.

[2] Mamy tutaj na myśli zarówno inicjatywę legislacyjną jak i zapytanie do Sądu Najwyższego wobec występujących rozbieżności w orzecznictwie sądów powszechnych.

[3] Obecnie sposób wyceny tych dwóch przypadków jest skrajnie odmienny bowiem przy dążeniu do uzyskania szkody całkowitej dopuszcza się naprawę w autoryzowanych stacjach obsługi (ASO), stosowanie części oryginalnych, maksymalne stawki za roboczogodzinę etc., natomiast przy szkodzie częściowej przyjmuje się naprawę na zdecydowanie tańszych zamiennikach, dokonuje się amortyzacji części potrzebnych do naprawy, znacząco weryfikuje koszty roboczogodzin.